prosze :*

Temat przeniesiony do archwium.
Brak wkładu własnego

Wpis zamieszczony (lub przeniesiony) do grupy "Brak wkładu własnego" oznacza, że autor wpisu nie zadał sobie trudu samemu spróbować poradzić sobie z zadaniem lub prośba o tłumaczenie została przepuszczona przez Google Translator. Jeśli ktoś z użytkowników forum ma czas i ochotę może odpisać na taki wpis ale jeśli takiej odpowiedzi nie będzie - nie ma co się denerwować - po prostu nikomu nie chce się odrabiać zadań za kogoś ;-)

Dlatego zachęcamy do własnych prób - szansa na odpowiedź jest znacznie większa.

Les lumières s'éteignent, un silence de mort se forme et les spectateurs se déplacent à La Gare de Leningrad à Moscou. Ils voyagent au travers de quais et de recoins jusqu' à des canals sombres. Là-bas, dans des bauges faites avec des chiffons et des vêtements sales, vivent des enfants sans domicile. Ils y habitent parce qu'ils ne savent pas où on peut aller, parce qu'ils n'ont pas leur place dans le monde, parce qu'ils sont paralysés par le peur. Ils savent qu'à la maison ce n'est que la pilule qui les attend. On estime qu'en Russie près de 30 milles de personnes vivent de la même façon.

Ce film documentaire touche les spectateurs parce que ce ne sont que les gosses qui prennent la parole. Parfois ils ne disent rien mais ils tournent le sang aux spectateurs. Il suffit de les voir: pâles, pauvres et trop minces. Il suffit de jeter un coup d'oeil sur leur "maison" quelque part dans les canals de la gare. Si l'on ajute à cela les relations de petits héros entre eux le tableau devient encore plus dramatique. Nous entendons ses voix qui appellent de l'aide. Ce sont les voix sans espoir, sans convinction que ces enfants sont importants pour quiconque. Nous voyons comment ils essaient de se débrouiller jour par jour. Nous voyons aussi des effets tragiques de cela: la prostitution, des cambriolages, la narcomanie et enfin le mort.

Heureusement, il y a des personnes qui sont consciantes que le problème des enfants sans domicile existe. Elles ne sont pas nombreuses mais pourtant elles existent. Hanna Polak est l'une d'elles. C'est elle qui, grâce à ses amis et à d'autres personnes et surtout grâce à la confiance d'enfants en elle, a realisé ce film documentaire. Le film documentaire qui a reçu une nomination à l'Oscar et un prix de l'Academie Americaine de Film et dont la tâche est de révolutionner et d'ouvrir les yeux à la souffrance des petits.

przynajmniej gdyby można było tą pierwszą część przetłumaczyć :) :*
1 czesc
Swiatla gasna, nastaje smiertelna cisza a widzowie przechodza na dworzec Leningrad w Moskwie. Podrozuja poprzez stacje, rozne zakatki az do ciemnych kanalow gdzie w prowizorycznych domach zrobionych ze scierek i brudnych ubran zyja bezdomne dzieci. Pozostaja tam nie wiedzac gdzie pojsc, nie majac swojego miejsca na ziemi, sparalizowani strachem. Wiedza ze w domach czeka na nich tylko pigulka. Szacuje sie ze okolo 30 tysiecy osob zyje w Rosji w podobnych warunkach.
CALOSC:

Swiatla gasna, nastaje smiertelna cisza a widzowie przechodza na dworzec Leningrad w Moskwie. Podrozuja poprzez stacje, rozne zakatki az do ciemnych kanalow gdzie w prowizorycznych domach zrobionych ze scierek i brudnych ubran zyja bezdomne dzieci. Pozostaja tam nie wiedzac gdzie pojsc, nie majac swojego miejsca na ziemi, sparalizowani strachem. Wiedza ze w domach czeka na nich tylko pigulka. Szacuje sie ze okolo 30 tysiecy osob zyje w Rosji w podobnych warunkach.
Wzruszajacy dokument, w ktorym glos zabieraja dzieci. Nawet nic nie mowiac wzbudzaja wspolczucie publicznosci, wystarczy tylko spojrzec na ich blade, biedne i chude ciala, czy chociazby na ich "domy". Jesli dorzucimy do tego stosunki miedzy tymi malymi bohaterami, obraz staje sie jeszcze bardziej dramatyczny. Slyszymy glosy ktore wzywaja pomocy. Sa to glosy bez nadziei, nie maja pewnosci ze sa komus potrzebne. Widzimy jak staraja sie radzic sobie dzien za dniem. W koncu jestesmy swiadkiem tragicznego finalu: prostytucja, kradziez, narkomania, smierc.
Naszczescie istnieja osoby, ktore zdaja sobie sprawe, ze taki problem istnieje. Nie sa liczni jednak istnieja. Jedna z nich jest Hanna Polak. To ona zralizowala ten dokument dzieki pomocy swoich przyjaciol, innych osob ale zwlaszcza dzieki zaufaniu dzieci i pewnosci siebie. Film zostal nominowany do nagrody Oskara, zdobyl nakrode Amerykanskiej Akademii Filmowej, ktorej zadaniem jest wprowadzac zmiany i przede wszystkim otwierac oczy na cierpienie najmlodszych.
Tylko wyjasnienie: dworzec nazywa sie Leningradzki -i taki tez jest tytul tego dokumentu.
I jeszcze: zdziwila mnie ta pigułka (pilule) - na pewno dobrze przepisane bylo po franc? Nic mi nie przychodzi do glowy, jesli chodzi o literowke :-(

« 

Nauka języka

 »

Studia językowe