impératif, infinitif, gérondif

Witam! Mam taka wielką prośbę dla osób mądrzejszych ode mnie: czy mógłby mi ktoś napisać użycie;
1.impératif passé,
2.infinitif passé,
3.gérondif passé.
Wiem ze powinnam wziąść książkę do gramatyki i tam szukać, jednak w każdej są tylko cząstkowe informacje, dlatego liczę na to, że ktoś pomoże mi zebrać je w całość właśnie tu :D
Merci bien d'avance!

Ja rowniez dolaczam sie do prosby. Szczegolnie jednak mi chodzi o infinitif passe.
Naprawde te rzeczy ciezko znalesc. Dokladne zastosowanie itd.

1.impératif passé
-Tworzenie: avoir/etre w impératif présent + particip passé
-jest po prostu trybem rozkazujacym, tylko "przeszłym". Ta przeszłość jest podobna jak "uprzedniość", którą używasz w Futur anterieur (np. "Zmyjesz naczynia, a później pójdziesz do kina" - "Tu auras fait la vaiselle et puis tu iras au cinema"). Rozważ to na przykładzie:

Aie terminé ton devoir avant mon retour ! - zrób prace domową zanim wrócę!
Widzisz? - rozkaz robienia pracy domowej jest usytuowany w czasie jakby przed faktem, że ktoś tam wróci.

Informacje znalazłam na stronie: http://www.aidenet.eu/conjugaison07d.htm

Na razie spróbujcie zrozumieć impératif passé, jeśli bedziecie juz wiedziec, o co w nim chodzi, to napiszę o dwóch pozostałych sprawach, o które pytasz. Albo ktos inny napisze:)

Jesli moge prosic- to prosze o napisanie mi o kolejnych 2...:D

2) infinitif passé (czyli dosłownie: "Bezokolicznik przeszły";P)
-podobnie jak wspomniany przeze mnie Futur Anterieur oraz inperatif Passé, wyraza uprzedniość, jak w zdaniu: "Elle est heureuse d'etre partie pour la France" - jest szczesliwa (teraz!), że wyjechała do Francji (kiedyś w przeszłości)
-Uzywany jest po nastepujecych konstrukcjach:
~Jak chcesz powiedzieć: je suis contente de....
Je regrette de.........
Je suis deçue de....... ,
czyli tam, gdzie ogólnie używany jest po tych zwrotach subjonctif. Jednak pomiętasz pewnie o tym, że jak w pierwszej cześci zdania był jednen podmiot, to w drugiej MUSI BYĆ INNY, prawda? - Je suis contente que tu sois partie (jestem szczesliwa-teraz, że ty pojechałaś-kiedyś tam).Nie możesz powiedzieć: je suis contente que je sois partie! No ale jak chcesz jednak mowić tylko o sobie, albo tylko o kimś, czyli i w jednej, i w drugiej części używać tego samego podmiotu, to zamiast "que" występuje "de", no i oczywiście wtedy używamy naszej konstrukcji bezokolicznikowej (teraźniejszej bądź przeszłej), czyli:
je suis contente de ne pas etre malade
Il regrette d'avoir passé le bac:P
Nous sommes deçus d'etre partis a l'école

~używamy też jego po zwrocie Après:
Après m'être rasé, je me suis lavé.
możesz przecież powiedzieć: Je m'etait rasé et après, je me suis lavé (czynność wczesniejsza w Passé Anterieur, póxniejsza w passé composé), ale ogólnie ładniejsza konstrukcja jest własnie z tym bezokolicznikiem.

-tworzenie: avoir lub être w bezokoliczniku + participe passé.
na stronie: http://www.french.ch/Lecon_29_infinitif_passe_formation.html możesz sobie przeanalizowac przykłady tej konstrukcji, aby wiedziec, na którym miejscu w zdaniu musisz mieć zaimki zwrotne, dzierzawcze, osobowe czy przeczenie.

Rozumiesz?

tak super to tlumaczysz!!:D

ooo... tego mi właśnie brakowało :D Też dziękuję pięknie!

3.gérondif passé

Skoro pytasz o gerondif passé, to na pewno spotkałaś się już z gerondif présent (forma z "en") i participe présent (to bez "en"). Na początku postarajcie sobie przypomnieć, jaka była pomiędzy nimi różnica:
http://www.francuski.ang.pl/gerondif_782.html
Sądzę, że phazz to dobrze opisał. Obie formy można tłumaczyć jako "piszący" "śpiewający" czy "pisząc" "śpiewając":

J'ai apercu Paul en sortant du metro - to gérondif, bo mamy tak jakby 2 podmioty - Zobaczyłam Piorta wychądzącego z metra. To ja go zobaczyłam, ale to on, a nie ja, wychodził z metra.

Sortant du metro, J'ai apercu Paul - tutaj z kolei musimy użyć tylko particip présent, gdyż sens zdania jest inny - Wychodząc z metra, zobaczyłam Piotra. To JA wychodziłam z metra i to JA go zobaczyłam. Czyli jest tu tak jakby tylko jeden podmiot - JA i JA. Piotr nie ma nic do gadania.

O.K., róznica przypomniana, teraz zajmę się gérondif passé, o który pytałaś.

-tworzenie: en+ particip présent z etre albo avoir (Étant i Ayant)+le participe passé
-używamy właśnie wtedy, gdy chcemy stworzyć taką piękną i wysublimowaną konstrukcję z ".....ący" czy "......ąc"
-tak jak wszystkie poprzednie konstrukcje, o jakie pytałaś, gérondif passé wyraża "uprzedniość":

J'ai apercu Paul en étant sortie de metro - najpierw wyszłam z tego metra, a potem zobaczyłam Piotrka.

A więc to wszytko:) Mam nadzieję, że udało mi się wszytko wytłumaczyć:)

"Sortant du metro, J'ai apercu Paul - tutaj z kolei musimy użyć tylko particip présent, gdyż sens zdania jest inny"
Moim zdaniem uzycie particiep present oznacza ze zobaczylam piotra i ze on wychodzil bo w "Novelle grammaire du francais" pisze ze to gerondif ma ten sam podmiot co zdanie główne. czy wg mni bylo by; en sortant du metro, J'ai apercu Pauli tu jest "Wychodząc z metra, zobaczyłam Piotra. To JA wychodziłam z metra i to JA go zobaczyłam...." i to samo z przykladem wyzej.... dobrze mysle??

Masz racje, Yo-witka sie pomylila.

En sortant du metro, j'ai apercu Paul - Wychodzac z metra, zobaczylam Paul'a.
J'ai apercu Paul sortant du metro - Zobaczylam Paul'a wychodzacego z metra.

Wszystkim baaardzo dziekuje za pomoc!!:D

Macie rację, pomyliłam się:P

Słuchajcie czy to prawda, że infinitif passé używa się po zwrotach z Subjontif? A co z innymi zwrotami, które nie biorą tego trybu, wtedy używamy après???!

Hmm przecież on chyba musi być po wszystkich czasownikach?

Jak to, po zwrotach, po których wymagany jest subjonctif, jest subjonctif! Infinitif passé masz po "après",ale nie tylko, np. Veuillez me pardonner d`être venue en retard, mais je n`ai pas entendu mon réveil.

No właśnie:(
Nie rozumiem czemu ktoś napisał, że tylko po zwrotach z subjontif:(

A kto i gdzie tak napisał?

Może ja źle rozumiem to co napisała Yo-witka:(

"~Jak chcesz powiedzieć: je suis contente de....
Je regrette de......
Je suis deçue de....... ,
czyli tam, gdzie ogólnie używany jest po tych zwrotach subjonctif.
~używamy też jego po zwrocie Après"

Chodzi o to, że po tych wyrażeniach wymienionych przez Yo-witkę(Yo-witka, pozdrawiam!:)) jest subjonctif, ale jeśli występują one z "que", natomiast jeśli są z "de", pojawia się bezokolicznik, który, w razie potrzeby, może być infinitif passé! Tegoż samego infinitif passé używa się też po "après";)
A, no i jak masz np. regretter i chcesz powiedzieć, ze TY czegoś żałujesz, to dajesz regretter DE, bo w zdaniu podmiot jest ten sam, p.ex.
-Je regrette de ne pas avoir vu ce spectacle- żałuję, ze nie obejrzałam tego przedstawienia- to TY żałujesz.
Albo:
-Je regrette d`être venue en retard.-żałuję, że przyszłam spóźniona.
Gdy masz właśnie ten sam podmiot w zdaniu, generalnie daje się "de".
Natomiast gdy podmioty w zdaniu są różne, dajesz "que" i subjonctif, p.ex.
-Je regrette qu`elle n`ait pas vu ce spectacle.- żałuję, że ONA nie widziała tego przedstawienia. (miało to miejsce w przeszłości, należy więc zastosować subjonctif passé).
-Je regrette qu`il soit venu en retard.- Żałuję, ze on się spóźnił. (subjonctif passé j.w).
No a après- Après avoir fait la vaiselle, je me suis reposée-po zmyciu naczyń odpoczęłam.
I pamiętaj: après que + indicatif, avant que + subjonctif
;)

Dzięki, już zaczęłam panikować, że źle się tego wszystkiego nauczyłam:)

Mam jeszcze pytanie o to przekształcenie:
"Il m'est difficile d'y répondre"a dit Paul
Czyli gdybym zamieniła to na
Paul a dit qu'il s'était difficile d'y avoir répondu.
Oznaczałoby to, że ta czynność była wcześniej, ale są one równoczesne, więc jest d'y répondre, prawda?

Nie wiem jak z tym bezokolicznikiem au pasee, ale na pewno będzie
Paul a dit qu'il LUI était difficile ...

No tak:)