je, il/elle, ils/elles w imperatif

Czy są, a jeśli tak to jak wyglądają czasowniki w trybie rozkazującym dla: je , il/elle, ils/elles? Jak powiedzieć np: niech (on) je zupę! niech (oni) tu przyjdą!

Są czasowniki w trybie rozkazującym, ale tylko używa się do osób: Tu, Nous, Vous.

Poza tymi trzema podanymi osobami, gdzie tryb rozkazujacy tworzy się "klasycznie":
viens!
venons!
venez!
pozostale osoby mozna "wesprzec" poslugujac sie subjonctifem:
"Que je meure!" - No, niech umrę!
"Qu'ils le sachent!" - A, niech wiedzą!

To jeszcze jedno pytanie: kiedy zyczenie, pragnienie wyrażamy w subjonctifie a kiedy w conditionnelu, i jaka jest różnica. Czy w conditionelu możemy wyrażać także żal, obawę, strach, pozwolenie (craindre, permettre)?

Qu'il le fasse! - niech to zrobi! (subjonctif jest tu jakby "przedluzeniem" calego wyrazenia "je veux qu'il le fasse")

Il le ferait - zrobilby to (conditionnel w funkcji rozkazującej: wydaje mi się, że powinien to zrobic = niech to zrobi) - taki bardzo lagodny rozkaz
- ale szczerze mowiac to interpretacja nieco naciągana,... choc uzyc mozna...

No, moze tu wydaje mi sie to bardziej naturalne, bo tak sie rzeczywiscie mowi, uzywajac conditionnela:
il ferait mieux de se taire - lepiej by zrobil, gdyby zamilkł = życze(ymy) sobie, zeby zamilkł; niech zamilknie!

A czy tak wyglądają czasowniki zwrotne w trybie rozkazjuącym.
se réveiller => réveille-toi! réveillons-nous! réveillez-vous!

tak, tak jest prawidlowo :-)

A czy można powiedzieć, a jeśli tak to jak to przetłumaczyć:
réveille-moi/lui/elle/nous/vous/eux/elles
réveillons-moi/toi/lui/elle/vous/eux/elles
réveillez-moi/toi/lui/elle/nous/eux/elles

Najpierw zrobmy rozroznienie:
1. réveiller - budzić (kogos)- czasownik przechodni
2. se réveiller - budzic sie - czasownik zwrotny

réveille-moi - obudz mnie (1.)
réveille-nous - obudż nas (1.)
moze byc jeszcze:
réveille-le - obudż go (1.)
réveille-la - obudz ją (1.)

Drugi czasownik (u mnie 2.) jest zwrotny. Tu mozliwosci są takie:
réveille-toi - obudź sie (2.)
réveillez-vous - obudżcie sie (2)


Z innymi zaimkami nie widze mozliwosci utworzenia czegos logicznego - podobnie jak w polskim tez nie mozemy powiedziec: "obudźmy mnie" albo "obudżcie sie ich"...

A jak będą wyglądały zdania:
Idę umyć. w czasie teraźniejszym
Zaraz umyję. w czasie przyszłym bliskim
Obydwa tak samo? Je vais laver. ???

Tak wlasnie, wygladaja tak samo. My w polskim mamy 2 mozliwosci przetlumaczenia:
Je vais acheter du lait. - Ide kupic mleko. Kupię (zaraz) mleko.
We francuskim te dwie mozliwosci "zlewają się", mozemy wiec, zależnie od kontekstu przełożyc to jako czas przyszły bliski (futur proche) lub opisowo, z użyciem "idę".
Idę oglądać telewizję. Zaraz będę oglądać telewizję.
Tak więc Twoje "je vais laver" oznacza obydwie mozliwosci.

To ja jeszcze dopowiem swoje przemyślenia w tej sprawie:
Ale nie zawsze dosłowne tłumaczenie ("pójdę myć" = czas przyszły "będę myć") wypada zręcznie w polskim, np. je vais mentir - trochę bez sensu jest tłumaczenie "pójdę kłamać", natomiast jako czas przyszły "będę kłamać" ma sens, bo niekoniecznie jest to związane z ruchem(pójdę).
To zależy od kontekstu. Po polsku też można wymyślić takie dwuznaczności, np. ktoś stoi przy oknie przez które widać morze. I taka wymiana myśli, słuchowo, bez patrzenia na ortografię jest nie do rozszyfrowania:
-Widzisz?
-Morze. (mówię co widzę)

oraz
-Widzisz?
- Może. (odpowiadam, że widzę albo nie)

A co z czasownikami zwrotnymi? Czy zaimki będą wyglądały tak samo w obu czasach, czy może inaczej:
Je vais se laver. - Idę się umyć.
Je vais me laver. - Zaraz się umyję.

Tak, w obydwu jest tak samo.
Moze tylko slowo co do tej dwuznacznosci po francusku.

Je vais me laver. = "Ide sie umyc" lub "zaraz sie umyje"

Dwuznacznosc zanika w kontekscie (nie tylko zdania) lub sytuacji.

Habituellement, le matin je vais me laver = jasno ide sie umyc
Je vais me laver. A tout de suite = zaraz sie umyje

Tlumaczac "ide sie umyc", naciskajac na fakt ze ide

"Je suis en train d'aller me laver"

Un peu lourd quand même

me laver, te laver, se laver - dla zwrotnych kazda osoba ma, jak wiesz, swoją formę
Zatem poprawnie jest: Je vais me laver (obojętnie, czy przelozymy to jako Będę sie myć, czy jako Idę sie myć).
Tu vas TE laver
Nous allons NOUS laver etc

A jak zaprzeczyć to zdanie:
Tu as téléphoné quand je me lavais.

hmm, logika takiego ZAPRZECZONEGO zdania będzie wątpliwa, ale gramatycznie to by było tak:
Tu n'as pas téléphoné quand je me lavais.
albo: Tu as téléphoné quand je ne me lavais pas.
albo: Tu n'as pas téléphoné quand je ne me lavais pas. (tu już logika szwankuje EWIDENTNIE!)

No ja myślałem o pierwszych dwóch zaprzeczeniach, trzeciego w ogóle nie brałem pod uwagę. ;) Myślę ze pierwsze jest nawet logiczne.
A czy drugie:
Tu as téléphoné quand je ne me lavais pas. można tak zamienić:
Je ne me lavais pas quand tu as téléphoné. jest to bardziej logicznie po francusku?

Obydwie wersje (zaczynające sie od: Tu as(...) oraz od: Je ne (...) są w zasadzie rownoważne pod wzgledem tresci - kolejnosc mozna tak zmienic, choc faktem jest, ze druga lepiej brzmi. Moglaby ona byc reakcją na jakies usprawiedliwianie sie drugiej osoby w rodzaju:
-Ach, przepraszam, że dzwonilem wlasnie, kiedy sie myles.
-Alez nie, nie mylem sie, kiedy dzwonilem.

A jak zadać pytanie:
Gdzie jest...? Gdzie są...?
Où est...? Où sont...?
czy:
Où il y a...?