reguła do czasowników na -ir jest tylko jedna. masz końcówki -is, -is, -it, -issons, -issez, -issent, np. je finis, tu finis, il/elle/on finit, nous finissons, vous finissez, ils/elles finissent.
W języku francuskim jest jednak bardzo dużo wyjątków. Nie pozostaje nic innego, jak tylko się ich wyuczyć. Te wyjątki, to "pozoranci". Wyglądają, jak czasowniki II gr., kończą się na -ir, ale są z III gr., grupy czasowników nieregularnych. Przykładem może być czasownik partir, sortir, dormir, etc. Jeśli jednak masz wątpliwości jak i co, to tu jest bardzo przydatna stronka:
http://bach.arts.kuleuven.be/cgi-bin/conjugfr2.pl?command=generate_paradigm&infinitive=devenir
zaimki przymiotne dzierżawcze są banalnie proste :)
Zaimki te określają posiadacza rzeczy, przez określenie jego liczby. Określają też rzecz posiadaną: liczbę i rodzaj.
Występują w zdaniach zastępując rodzajnik.
Zaimki te dzieli się na czetry grupy:
I. jeden posiadacz jednej rzeczy - ważny jest rodzaj rzeczy posiadanej.
do rzecz. rodz. męskiego: mon/ton/son mój/twój/jego
do rzecz. rodz. żeńskiego: ma/ta/sa moja/twoja/jej
II. jeden posiadacz kilku rzeczy - rodzaj nie jest istotny
mes/tes/ses moi/twoi/jego/jej
III. kilku posiadaczy jednej rzeczy - rodzaj nie jest istotny
notre/votre/leur nasz/wasz/ich
IV. kilku posiadaczy kilku rzeczy - rodzaj nie jest istotny
nos/vos/leurs nasze/wasze/ich