Rzeczywiście, z tekstu Sabio wynika, że tarta jest jednak dopełnieniem (może ma rację)
Problem tarty "rozwiązałbym" następująco:
a) tak już jest, może to jedno z "ułatwień" języka potocznego
b) "La tarte, j'ai adoré" może być odpowiedzią na pyt. "Et la tarte?" lub podobnego, wtedy "la tarte" nawiązuje do pytania łącząc je z odpowiedzią, a "j'ai adoré" jest właściwym zdaniem. Może po prostu jest to jakiś przypadek rozdzielności gramatycznej dwóch członów zdania? Szkoda, że w skrócie tego tekstu nie ma wyjaśnienia braku uzgodnienia.
Ktoś musiałby zajrzeć do książek.