Zważywszy, że nie jesteśmy nativami, to niekonicznie musi do nas przemawiać...
Po vouloir i desirer subjonctif musi być obligatoryjnie. Po czasownikach wyrażających uczucie (tutaj uczucie pragnienia) zawsze idzie subjonctif.
Po chercher już niekoniecznie.
Porównaj:
Je cherche un homme qui connait le chinois. (szukam kogoś, kto zna chiński; proste stwierdzenie; ktoś taki bez wątpienia istnieje)
Je cherche un homme qui connaisse le chinois. (to jest raczej marzenie, życzenie; fajnie by było, jakbym znalazł gościa mówiącego po chińsku; chociaż to raczej mało prawdopodobne)