Nie ma to wiele wspólnego z językiem francuskim, jeśli znasz znaczenie. Chodzi raczej o interpretację zdania "Czy jestem zakochany? Tak, ponieważ czekam". Może trzeba by posłużyć się szerszym kontekstem - później padają słowa: "L’autre, lui, n’attend jamais. Parfois, je veux jouer à celui qui n’attend pas : j’essaye de m’occuper ailleurs, d’arriver en retard ; mais à ce jeu, je perds toujours : quoi que je fasse, je me retrouve désoeuvré, exact, voire en avance."
"Czekanie" rozumiałabym tu jako wszelkiego rodzaju wysiłek, starania, oczekiwania, chęć podtrzymania relacji... Jak sprawdzić, czy to miłość? Właśnie - czekać, starać się, czasem wbrew sobie (nawet gdy chce się "spóźnić", automatycznie przychodzi na czas.)
Najwyraźniej druga osoba nie reaguje w podobny sposób - powstaje więc coś w rodzaju "fuis-moi, je te suis". Być może czekanie oznacza więc oczekiwanie na wzajemność.
Miłość oznacza więc cierpliwość. Ale może właśnie najciekawsze jest owo oczekiwanie, a nie samo spełnienie. Gdy dochodzi do spełnienia, np. w postaci wzajemności, cel oczekiwania znika a sam obiekt uczuć staje się nieinteresujący. Sytuacja się odwraca: "suis-moi, je te fuis"...
A może nie chodzi o obiekt uczuć tylko o każdą inną osobę, któa nie jest w nikim zakochana. W rezultacie owo "czekanie" odróżnia niezwykły stan bycia zakochanym od zwykłego stanu lub obojętności.
Można też jeszcze szerzej - może Barthes mówi o "miłości bliźniego" i chce powiedzieć, że jego miłość do ludzi nie jest odwzajemniona i to powoduje jego ciągłe oczekiwanie...
Nie miażdżcie mnie tylko, SVP...