Je l'adore (albo je l'aime bien).
Il est grand et marron.
Malheureusement, il n'aime pas les légumes.
Qu'est-ce que c'est, Rox ?
C'est mon chien, un labrador. :)
Teraz odpowiedzi na pytania: :)
Malheureusement, il n'aime pas les légumes - jak najbardziej poprawne, brakowało tylko elizji (e zastąpionego apostrofem, jako, że czasownik po nim zaczyna się od samogłoski). Przysłówek "malheureusement" może stać albo na początku zdania, albo zaraz po czasowniku (Il n'aime malheureusement pas les légumes), pierwsza wersja bezpieczniejsza.
"Lubię z nim spacerować" - j'aime (bien) le promener, np. Po "aimer" idzie bezokolicznik bez żadnego przyimka, "le" jest zaimkiem dopełnienia bliższego.
Można dodać, np. Il aboie souvent, mais il n'est pas méchant, alors je ne dois pas le tenir en laisse. (Często szczeka, ale nie jest groźny/ zły, dlatego nie muszę trzymać go na smyczy, tylko nie wiem, czy zagadka nie będzie wtedy zbyt oczywista ;)