DOPEŁNIENIA BLIŻSZEGO (COD) - odnoszą się do osoby lub rzeczy. Zastępujemy nimi dopełnienie bliższe, aby uniknąć powtórzenia rzeczownika.
Pronoms compléments d'objet directs
me nous
te vous
le, la, l' les
Zobacz jak zastępujemy dopełnienie bliższe stosując te zaimki:
appeler quelqu'un)
Lili: Dis, tu m'appelles ce soir, Titi?
Titi: Oui, ma chérie, je t'appelle ce soir
Pataud: Titi, tu appelles Loulou et moi ce soir aussi?
Titi: Non, je ne vous appelle pas ce soir.
Zwróć uwagę na pierwsze i drugie zdanie. Zaimki dopełnienia bliższego me, te, le et la skrócą sie jeżeli czasownik będzie zaczynał się od samogłoski.
Zaimek dopełnienia bliższego poprzedza czasownik. W czasach złożonych, takich jak passé composé, zaimek stawiamy przed czasownikiem posiłkowym avoir lub être.
Lili: Titi m'aime!
Alice: Non, il ne t'aime pas!
Lili: Titi va m'épouser!
Alice: Sois raisonnable Lili, Titi ne va pas t'épouser!
Lili: Mais si, il l'a promis quand je l'ai rencontré à Nice!
Alice: Mais il ne m'avait pas encore rencontrée!
Jedynie w przypadku trybu rozkazującego w formie twierdzącej, zaimek dopełnienia zostanie umieszczony po czasowniku, którego dotyczy:
Alice: Titi, embrasse–moi!
Loulou: Attends. Ne l'embrasse pas devant moi! Je m'en vais.
Alice: Eh bien, il est parti. SMACK!
Uwaga!
Zaimek dopełnienia bliższego musimy uzgodnić pod względem liczby i rodzaju gdy znajduje sie on przed czasownikiem posiłkowym avoir.
Un peu plus tard:
Alice: Lili, tu sais, Titi m'a embrassée!
Lili: Ce n'est pas vrai!
Alice: Alors, demande-lui, il arrive!
Lili: Titi, tu l'a embrassée, Alice?
Titi: Qui? Alice? Mais non! Je ne l'ai pas embrassée! C'est elle qui m'a embrassé!
PAF! Aie!!!
ZAIMKI DOPEŁNIENIA DALSZEGO (COI) - odnoszą się często do osoby, która pełni rolę adresata czynności.
Dopełnienie dalsze to takie, którego budowa zdania wymaga przyimka – à, na przykład parler à....
Titi a parlé à Alice.
Alice w tym zdaniu jest więc dopełnieniem dalszym.
A oto kilka innych czasowników („komunikacji”). Po nich występuje dopełnienie dalsze:
offrir quelque chose à quelqu'un
donner quelque chose à quelqu'un
prêter quelque chose à quelqu'un
emprunter quelque chose à quelqu'un
souhaiter quelque chose à quelqu'un
téléphoner à quelqu'un
écrire quelque chose à quelqu'un
envoyer quelque chose à quelqu'un
Poza tym, jest jeszcze kilka innych czasowników, które nie należą do grupy czasowników komunikacji, ale po których stosuje się dopełnienie dalsze:
plaire à quelqu'un
ressembler à quelqu'un
me nous
te vous
lui leur
Jak pewnie zauważyliście, zaimki dopełnienia bliższego i dalszego różnią się od siebie tylko trzecią osobą liczby pojedynczej i mnogiej.
Podobnie jak w przypadku zaimków dopełnienia bliższego me i te przed czasownikiem zaczynającym się od samogłoski przyjmą formę skróconą: m', t'.
Alice: Titi, tu m'offres des fleurs? Et a Lili, tu lui offres des fleurs aussi, n'est-ce pas?
Titi: Oui, mais je t'offre des fleurs plus souvent!
Loulou: Tu leur as offert des fleurs à toutes les deux! Bravo! Quel séducteur!
Alice: Paf!
Miejsce zaimków dopełnienia dalszego jest również przed czasownikiem, którego się dotyczą z wyjątkiem trybu rozkazującego w formie twierdzącej:
Titi: Lili, regarde! Quelqu'un m'a envoyé un cadeau.
Lili: Qui t'offre un cadeau?
Titi ouvre le paquet
Titi: Ahh, il y a une grande bouteille de champagne!
Lili: Ah, regarde! Il y a une petite carte dedans. Qu'est-ce que c'est..... ”Bon anniversaire, mon petit écureuil! J'espère partager cette bouteille .........et la vie avec toi!”.Avec toi??? Mais il n'y a pas de signature! Explique- moi ça!
Titi: Ben.......euh......
Lili: C'est bien cette petite abeille maline, n'est-ce pas? Je vais lui parler!
Titi: Ne lui parle pas! C'est une bagatelle, c'est un petit rien!
Lili: Un petit rien? Paf!