1. à, â:
znak fonetyczny: [a]
jak wymawiać: a tylne, wymawia się nieco dłużej
przykłady: pâte [pat]; là [la], bâtir [ bati:r]
2. è, ê:
jak wymawiać: e otwarte, wymawia się jak polskie e w wyrazie deska na końcu wyrazów przed r, l, t, s, c i dwiema spółgłoskami
przykłady: mère [me:r]; polonais [polone]; prêt [pre], es [e]; terre [te:r]
3. é, er, ez, es:
jak wymawiać: e ścieśnione, wymawia się bardziej ku przodowi niż e otwarte (między e otwartym i y)
przykłady: été [ete]; parler [parle]; nez [ne]; les [le]; des [de]; mes [me]
uwaga: końcówkę czasownikową -ai wymawia się jak [e], np.: j'ai [że]; je dirai [ że dire]
4. ç: stosowana przed a, o, u, aby zachować brzmienie s
przykłady: ça [sa]; leçon [lesą]; reçu [resu]