Et si tu n'existais pas - gdybyś nie istniała
I
Et si tu n'existais pas,
Dis-moi pourquoi j'existerais.
Pour traîner dans un monde
sans toi
sans espoir et sans regrets.
II
Et si tu n'existais pas,
j'essaierais d'inventer l'amour,
Comme un peintre qui
voit sous ses doigts
Naître les couleurs du jour.
Et qui n'en revient pas.
III
Et si tu n'existais pas,
dis-moi pour qui j'existerais.
Des passantes endormies dans
mes bras
Que je n'aimerais jamais.
IV
Et si tu n'existais pas,
Je ne serais qu'un point de plus
Dans ce monde qui vient et qui va,
Je me sentirais perdu,
J'aurais besoin de toi.
V
Et si tu n'existais pas,
Dis-moi comment j'existerais.
Je pourrais faire semblant d'etre moi,
Mais je ne serais pas vrai.
VI
Et si tu n'existais pas,
Je crois que je l'aurais trouvé,
Le secret de la vie, le pourquoi,
Simplement pour te créer
Et pour te regerder.
I
a gdybyś nie istniała,
powiedz, po co miałbym żyć.
By włóczyć się po świecie
bez ciebie,
bez nadziei i żalów.
II
I gdybyś nie istniała,
próbowałbym wymyślić miłość.
jak malarz, który pod
swoimi palcami widzi
rodzące sie kolory dnia.
Nie dowierzając.
III
I gdybyś nie istniała,
powiedz, dla kogo mialbym żyć.
dla nieznajomych uśpionych
w mych ramionach,
których nigdy bym nie pokochał.
IV
I gdybyś nie istniała,
byłbym jedynie kolejnym punktem
w tym zabieganym świecie,
czułbym się zagubiony,
potrzebowałbym Ciebie.
V
I gdybyś nie istniała,
powiedz, jak miałbym żyć.
Mógłbym udawać, że jestem
prawdziwy, ale nie byłbym sobą.
VI
I gdybyś nie istniała,
myślę, że znalazłbym
tajemnicę i sens życia,
po prostu by Cię stworzyć
i by ciebie oglądać.