"e" zamknięte - dźwięk podobny do polskiego "y"; układamy usta do wymówienia "i", ale wymawiamy "e"; w ortografi ten fonem jest najczęściej oznaczany przez "é" (ale nie tylko, również przez "ai").
"e" otwarte - najbardziej zbliżone do naszego polskiego "e", wyraźnie artykułowane z otwartymi ustami, fonem ten oznaczany jest najczęściej przez "è" oraz "ais", "ait".
Różnica między tymi dwoma rodzajami "e" nie jest tak bezsensowna, jakby się mogło wydawać; pozwala nam np. odróżnić passé composé od imparfait; zobaczcie:
ai regardé ("e" zamknięte)
regardais ("e" otwarte)
Co do nagranego tekstu, zgadzam się z Neige; generalnie jest OK. Z rzeczy, o których Neige nie wspomniała, a które mnie rażą dorzucę jeszcze:
- wymowa nosówki "en" - nie przesadzaj z nią; wymawiasz ją jak bardzo wyraźne nosowe "a" (przez co Twój akcent przypomina wymowę quebecką), a ten dźwięk jest zbliżony do naszego polskiego "ą" (czyli nosowego "o")
- "ils sont" wymawia się "il są", a nie "il zą" (to ostatnie to "ils ont")
- "reviendra" - pierwsze "e" to tzw. "e caduc", niemal niewymawialne (tak jak w zaimku "je"); u Ciebie zrobiło się z tego "e" otwarte
Jeżeli to rzeczywiście na konkurs, proponuję jeszcze pracę z romanistą, który skorygowałby wszystkie niedociągnięcia fonetyczne.