Założenie, że można zawsze ułożyć identyczne konstrukcje składniowe w dwóch różnych językach, jest błędne.
Można natomiast ułożyć po prostu dwie różniące się od siebie.
Mon cœur appartient à Aleksandra, pour toujours. (dosł. tak jak w pierwszym)
Mon cœur appartiendra toujours à Aleksandra. (w przyszłym, "zawsze będzie należało")
Ech, ci romantycy...
:-)