subjonctif

Kłaniam się.

Mam dziś 2 pytania, zaawansowanym moga wydać się głupie (choć podobno takich nie ma) więc państwo o słabych nerwach proszeni są o odwrócenie wzroku :)


zwrot être heureux wymaga subjonctif, a więc

Je suis heureux que tu sois ---> znaczy Jestem szczęśliwy że jesteś...s.présent
Je suis heureux que tu aies été...Jestem szcześliwy że byłeś...s.passé

Je suis heureux que tu fusses ... (to samo co wyżej, tylko że forma wymaganego "subjonctif" jest w czasie "imparfait"?)
Je suis heureux que tu eusses été...(analogicznie, ale subjonctif jak nazwa wskazuje jest w plus-que-parfait)

po 1, nie rozumiem czemu dwie pierwsze formy subj., są najpopularniejsze, gdy do opisu stanów służy IMPARFAIT, logika nakazywałaby używać tu chyba subjonctif imparfait?

po 2, znam użycie czasów, ale nie mam nigdzie omówionego, do czego służą: subjonctif imparfait i plus-que-parfait. Bardzo bym prosił o chociaż dwa zdania o kazdym z nich.

po 3, bardzo mnie zastanawia czy po takiej strukturze jak wyzej można wpisać li tylko subjonctif?

Czy takie zdanie :
Je suis heureux que tu es/que tu etais...
Jest absolutnie błedne, czy moze dopuszczalne w mowie potocznej/innych okolicznościach?

Przepraszam za ilość :)

jeśli chcesz uniknąć subjonctifa to napisz: Je suis heureux d'être lub d'avoir été...

oh,pardon!;) To byś mógł napisać gdybyś chciał powiedzieć: jestem szczęśliwy, ze jestem (lub że byłem)

NIe chcę uniknąć tylko zgłębić. Ale dzieki za podpowiedź ;)

2. subjonctif imparfait i +queparfait sa uzywane wylacznie w jezyku literackim i tzw très soigné, formy te sa tak rzadko uzywane ze 3/4 francuzow ich nie zna i nie potrafi odmienic wiecej niz 3 czasownikow w tych trybach, czesto tez nie rozumieja ich w tekscie pisanym

To bardzo ciekawe. Dziękuję i czekam na jeszcze 2 odpowiedzi.

Z tego co pamiętam, z subjonctif jest tak, że używa się tylko form présent i passé. Imparfait i plus-que-parfait służą tylko do uzgadniania zdania podrzędnego, jeśli w zdaniu głównym występuje passé simple i passé antérieur. Według mnie taki przykład, jaki podałeś:
Je suis heureux que tu fusses
i ten drugi:
Je suis heureux que tu eusses été
są niepoprawne. (Oczywiście nie jestem romanistką, a tylko uczennicą klasy dwujęzycznej, więc na pewno nie mam dostatecznego wykształcenia, by mówić tu kateorycznie, ale tak jest w moim odczuciu i wspomnieniach z czasów, kiedy jeszcze mieliśmy gramatykę :P). Tak właściwie to jestem ciekawa, co powiedzą "autorités"...

1. wytlumaczenie masz praktycznie w moim poscie dot p.2, to sa formmy przestarzale i nieuzywane (no chyba ze w przemowieniu prezydenta ;-) albo w literaturze)
3. poprawnie musi byc subjonctif, jesli uzyjesz présent to prawdobodobnie cie zrozumieja ale jednak bedzie to bledne, natomiast na pismie blad stanie sie raczej razacy

No cóż jest tak, jak powiedziała "invitée". Jeśli po zdaniu w "je suis heureux que" dasz subjoctif imparfait to bedzie jeszcze bardziej niepoprawne, niż gdyby nie bylo tam zadnego subjonctif'a.
To, że nazywa sie on imparfait nie ma zadnego zwiazku z popularnym czasem o tej samej nazwie. To samo z subjoncif plqpf.
Sa one uzywane w cwiczeniach juz chyba na wydzialach romanistyki poza Francją, i to tylko po to, aby być świadomym ich istnienia. Na pewno jednak nie wolno go dawac, jesli zdanie glowne jest w czasie terazniejszym! Wystepuje w zdaniach starofrancuskich lub bardzo literackich po zdaniu glownym w imparfait dla wyrazenia faktu rownoczesnego ze zdaniem glownym, a plqpf dla faktu uprzedniego.Mozna to sobie wiedziec.
3. TAK. To jest niepoprawne. "être heuereux" jest wyrazeniem stanu subiektywnego, i jako takie wymaga bezwzglednie uzycia subjonctif present dla wyrazenia faktu rownoczesnego lub przyszlego w stosunku do tego "bycia szczesliwym", a subj. passe dla wyrazenia faktu wczesniejszego, czyli twoje tlumaczenie w 1. jest poprawne. A "être heuereux" jest stanem subiektywnym dlatego, ze ktos jeden moze byc szczesliwy, a ktos drugi z tego samego powodu nieszczesliwy, ze cos sie dzieje lub dzialo.I tak samo z wieloma innymi.
Bon courage!

Nie rozumiem. Tam wyżej napisałaś, że 3/4 Francuzów nie rozumie tych przestarzałych form. Teraz piszesz, ze można je spotkać w przemówieniu prezydenta.
Znaczy to że 3/4 Francuzów nie interesuje polityka ?:)

Super. Dziękuję Ci.

Moje pytanie wynikało z tego że angielksi zosatwia nam pewną dowolnośc w stosowaniu subjunctive/subjonctif.

zacznijmy od tego ze prezydent nieczesto bezposrednio do ludu przemawia ;-) ; ostatnioo przemawial kiedy byly nadmuchane przez media "rozruchy" (oj dawno to bylo), przemowienia sa dosc powolne, pewnie dlatego zeby przecietny francuz, ktory nie skonczyl studiow jezykowych, mogl zrozumiec a i przemowienie jest dostosowane
poza tym jak juz przemawia to nie wszyscy go sluchaja, sporo osob usypia, ja sama nigdy do konca nie wtrwalam :-))
wiec czesciej te przemowienia sa skierowane do sejmu itp
te formy sa nieznane nawet osobom majacym "bac littéraire", oczywiscie jesli spotkaja sie z nimi to zrozumieja ale bedzie wymagalo to chwilki zastanowienia, natomiast osoby po zawodoce itp pomina zdanie taka forme zawierajace zeby nie utrudniac sobie zrozumienia "globalnego"

No własnie, mnie to sie nawet śmiać chce, jak te formy widze:-)

Już wszystko jasne
Invitée, 246 :)

Ale może za jakiś czas w "Hrabim Monte Christo" napotkam takie anachronizmy ;)

To może tak, odnosząc sie do tego, co napisał/a 246: najpiękniejsza forma czasownika francuskiego jaką znam: subjonctif imparfait od czasownika couter (niech sprawdzi, kto nie wierzy): "que je coutasse" :P

Ja też znam jeden kawał.
Lata 20-te XX wieku, Paryż. Starsza pani nie wie, jak przejść przez ulicę, tyle tu teraz samochodów. Zwraca się więc do stojącego obok policjanta tymi słowami:

- Excusez-moi, Monsieur l'agent, permettiez-vous que je passasse?

("agent' spojrzał na damę, podrapał się w myślach w glowę i nie chcąc wyjść na prostaka odpowiedział:

- Pas de problème, Mme, passassiez, passassiez!

No smiesne ale nie poprawne (po prostu po muzynsku)
Subjonctif jest bardzo wazny i trzeba znac .
Z tym ze dwa najwazniejsze czasy sa present et passé.
Jesli chodzi o imparfait i plus-que-parfait to sa uzywane raczej w stylu literackim tzn kiedy jest opowiedzenie chronologiczne .
A myslec ze Francuzi nie znaja subjonctif'a to zapomniec ze jest dla nich instyktowne.

nikt nie powiedzial ze nie znaja , jedynie formy imparfait i +queparfait sa dla wiekszosci obce

Witam,
a ja mam pytanie z serii dociekliwych,
jak przetłumaczyć "que je coûtasse"?
bo coûter = kosztować, przyczynić wiele kłopotu
(że ja przyczyniłam wiele kłopotu ??? ja kosztowałam, mnie kosztowało ???)

Pozdrawiam
Ola

odmien sobie czasownik "kosztowac" w trybie łączącym czasu zaprzeszlego, 1os liczby pojedynczej i bedziesz miala ;-)) jak widac nie tylko francuzi maja problemy z formami przestarzalymi :-))) ; wcale nie jestem pewna ale to bedzie cos w stylu "zebym byla kosztowala"

"zebym byla kosztowala"

OK pelna racja ,
to na pewno istnialo w ustach niewolnika !