Opuszczanie rodzajnika

W wielu przypadkach dochodzi do opuszczenia rodzajnika, po francusku tę sytuację nazywamy l'omission de l'article.

Rodzajniki opuszczamy w następujących przypadkach:

1) przed zawodami, np.:

playJe suis professeur. Jestem nauczycielem.
playMa soeur veut devenir actrice. Moja siostra chce zostać aktorką.
playCette dame est directrice de mon école. Ta Pani jest dyrektorką mojej szkoły.
playMon amie est chanteuse. Moja przyjaciółka jest piosenkarką.
playJe ne veux pas être dentiste. Nie chcę być dentystą.

Ale!!! Są sytuacje kiedy można użyć rodzajnika, ale to zmieni sens zdania, np.:

playJe suis un professeur. Jestem nauczycielem (ale jednym z wielu).
playJe suis le professeur de Marie et Pierre. Jestem nauczycielem Marii i Piotra.

2) przed imionami i nazwiskami, np.:

playAlex est chez Madame Dupont. Alex jest u Pani Dupont.
playNous sommes les enfants de Marie Leclerc. Jesteśmy dziećmi Marii Leclerc.

Ale!!! Powiemy:

playOh ! La pauvre Anne ! Oh! Biedna Anna!

3) z dniami tygodnia i misiącami, np.:

playOn part en vacances samedi. W sobotę wyjeżdżamy na wakacje.
playLe mois de juillet est chaud en Pologne. Lipiec jest ciepły w Polsce.

Ale!!! Oczywiście są wyjątki:

playIl fait du tennis le vendredi. On gra w tenisa w każdy piątek.
playNous sommes le 17 septembre 2009. Dziś jest 17 września 2009.

4) kiedy podajemy numery, liczby (stron, mieszkania, tomów)

playLisez: page 52, tome 4. Przeczytajcie: stronę 52, tom 4.

5) kiedy podajemy adres:

playIl habite rue Napoléon. On mieszka przy ulicy Napoleona.
playElle l'a rencontré place de la Concorde. Spotkała go przy placu Concorde.

6) po wyrażeniach ilościowych, np.:

playbeaucoup de dużo czegoś
playpeu de trochę czegoś
playtrop de zbyt dużo czegoś
playun kilo de kilogram czegoś
playune bouteille de butelka czegoś
playcombien de? ile czegoś?

playJ'ai beacoup de choses à te dire. Mam ci wiele rzeczy do powiedzenia.
playUn kilo de bananes, s'il vous plaît. Poproszę kilogram bananów.

7) w wielu konstrukcjach językowych (wyrażeniach idiomatycznych), które trzeba po prostu zapamiętać (poniżej podaję kilka z wielu), np.:

playavoir faim być głodnym
playavoir sommeil być śpiącym
playavoir peur bać się
playavoir besoin de potrzebować czegoś
playavoir envie de mieć ochotę na

8) w tytułach i ogłoszeniach, np.:

playAppartement à louer. Mieszkanie do wynajęcia.
playMaison à vendre. Dom na sprzedaż.

9) kiedy coś wyliczamy, np.:

playJe connais tout le monde: acteurs, chanteurs, professeurs. Znam wszystkich: aktorów, piosenkarzy, nauczycieli.

10) kiedy chcemy nadać znaczenie przymiotnikowe, np.:

playun office de tourisme biuro turystyczne

11) w powiedzeniach, ogólnych mądrościach, porównaniach np.:

playNoblesse oblige. Szlachectwo zobowiązuje.
playBlanc comme neige. Biały jak śnieg.
playAutre pays, autre coutume. Co kraj, to obyczaj.
playC'est écrit noir sur blanc. To jest napisane czarne na białym.

12) kiedy używamy:

playni .... ni .... ani .... ani ....
playsoit .... soit .... albo .... albo ....
playJe n'aime ni vin ni bière. Nie lubię ani wina ani piwa.
playIl boit soit vin soit bière. On pije albo wino albo piwo.

Ale!!!! Wyżej wymienione wyrażenia mogą też występować z rodzajnikiem:

playni l'un ni l'autre ani jeden ani drugi
playsoit l'un soit l'autre albo jeden albo drugi

13) przed nazwami miast

playParis est une belle ville. Paryż jest pięknym miastem.
playJe voudrais habiter à Barcelone. Chciałabym mieszkać w Barcelonie.
playJe viens de Rome. Pochodzę z Rzymu.
playIl n'aime pas Madrid en hiver. On nie lubi Madrytu zimą.
playAmsterdam est ma ville natale. Amsterdam jest moim rodzinnym miastem.
Zostaw komentarz:
Zaloguj się aby dodać komentarz. Nie masz konta? Zarejestruj się.
Komentarze (3)

Przed rzeczownikami zaczynającymi się na samogłoskę bądź h nieme zawsze używam mon, ton, son. Reguła ta funkcjonuje ponieważ łatwiej się wtedy wymawia. Słowa się nie zlewają.

Mała uwaga:
Elle l'a rencontré à la place de la Concorde. - Spotkała go przy placu Concorde.
Wydaje mi się, że raczej tak powinno być.
I jeśli rzeczownik rodzaju żeńskiego zaczyna się na samogłoskę lub h niemo to używamy form mon, ton, son zamiast żeńskich ma, ta, sa.

Mon amie est chanteuse.--> Nie powinno byś Ma amie est chanteuse?