Oprócz zwykłego trybu subjonctif, który jest najczęściej używany, jest jeszcze drugi równie popularny, a mianowicie subjonctif passé. Używamy go zazwyczaj do akcji, które wydarzyły się wcześniej w stosunku do teraźniejszości i są już zakończone.
Oczywiście trybu tego używa się po tych samych wyrażeniach co subjonctif présent i znajdziecie je w odpowiedniej zakładce.
Tryb subjonctif passé tworzy się z czasowników posiłkowych avoir i être (tak jak w czasach złożonych, np.: passé composé lub plus-que-parfait) odmienionych w subjonctif présent i participe passé.
avoir ou être au subjonctif présent
+
participe passé
mieć lub być w trybie łączącym czasu teraźniejszego
+
imiesłów czasu przeszłego
Oto przykład odmiany czasownika prendre-brać z czasownikiem posiłkowym avoir:
Oto przykład odmiany czasownika sortir-wychodzić z czasownikiem posiłkowym être (oczywiście, tak jak w czasach złożonych, participe passé występujący z être uzgadniamy w zależności od rodzaju i liczby).